روش استفاده از فلوكولانت
استفاده ي درست از فلوكولانت به عواملي مانند ذرات معلق در مايع از نظر منشاء، بار الكتريكي، ابعاد، شكل و تراكم و چگالي ذرات بستگي دارد كه اين عوامل با يكديگر متفاوت هستند. همانطور كه در مقالات قبل هم مكررا توضيح داده شده است ذرات معلق در مايع عموما داراي بار الكتريكي بوده و به دليل يكسان بودن بار آنها با يكديگر، در هنگام نزديك شدن به هم يكديگر را دفع مي كنند. به اين ترتيب ذرات جامد معلق در مايع، همچنان معلق باقي مي مانند و بدون استفاده از فلوكولانت مناسب بسيار با تاخير ته نشين خواهند شد، كه در اين حالت با توجه به بار الكتريكي ذرات معلق، استفاده از فلوكولانت هاي آنيوني يا كاتيوني (رجوع شود به مقالات "فلوكولانت آنيوني" و "فلوكولانت كاتيوني") پيشنهاد مي شود.
همچنين در مواردي ذرات معلق در مايع بدون بار الكتريكي يا اصطلاحا خنثي هستند و يكديگر را جذب نخواهند كرد و در نتيجه ذرات فلوك تشكيل نشده و باز هم ته نشيني صورت نخواهد گرفت كه در اين حالت هم فلوكولانت نانيوني (رجوع شود به مقاله "فلوكولانت نانيوني") روند ته نشيني را امكان پذير خواهد كرد.
ذكر اين مورد نيز ضروريست كه براي استفاده صحيح از فلوكولانت بهتر است استفاده از فلوكولانت در چند مرحله ي متوالي انجام شود، به گونه اي كه به ذرات اجازه داده شود با يكديگر برخورد كنند و فلوك ايجاد گردد و اين فلوك بزرگ تر شود كه در ادامه عمل ته نشيني صورت خواهد گرفت، براي درك بهتر اين موضوع به مقاله "كاهش مصرف پلي اكريل آميد با روش تزريق دو مرحله اي" رجوع كنيد.
اگر تشكيل فلوك كامل انجام نشود، كاربرد فلوكلولانت موفق نبوده و ته نشيني انجام نمي گيرد. روند كار فلوكولانت به اين صورت است كه افزودن فلوكولانت به مايع پالپ دار موجب مي شود تا بار الكتريكي مخالف با ذرات پالپ، در مايع آزاد شود و ذرات باردار غير يكسان به سرعت يكديگر را جذب كنند و تشكيل ذرات فلوك امكان پذير گردد و به تدريج فلوك هاي كوچك تر به يكديگر پيوسته و فلوك هاي بزرگتر را بسازند. زماني كه فلوك ها به اندازه ي بهينه رسيدند زمان ته نشيني فرا مي رسد. اين امر شديدا به زمان تماس و تعداد دفعات تماس و بار الكتريكي آزاد شده توسط فلوكولانت بستگي دارد.
http://raymongostar.com
مشاوره رايگان: صفار 09121119510
روش استفاده از فلوكولانت
استفاده ي درست از فلوكولانت به عواملي مانند ذرات معلق در مايع از نظر منشاء، بار الكتريكي، ابعاد، شكل و تراكم و چگالي ذرات بستگي دارد كه اين عوامل با يكديگر متفاوت هستند. همانطور كه در مقالات قبل هم مكررا توضيح داده شده است ذرات معلق در مايع عموما داراي بار الكتريكي بوده و به دليل يكسان بودن بار آنها با يكديگر، در هنگام نزديك شدن به هم يكديگر را دفع مي كنند. به اين ترتيب ذرات جامد معلق در مايع، همچنان معلق باقي مي مانند و بدون استفاده از فلوكولانت مناسب بسيار با تاخير ته نشين خواهند شد، كه در اين حالت با توجه به بار الكتريكي ذرات معلق، استفاده از فلوكولانت هاي آنيوني يا كاتيوني (رجوع شود به مقالات "فلوكولانت آنيوني" و "فلوكولانت كاتيوني") پيشنهاد مي شود.
همچنين در مواردي ذرات معلق در مايع بدون بار الكتريكي يا اصطلاحا خنثي هستند و يكديگر را جذب نخواهند كرد و در نتيجه ذرات فلوك تشكيل نشده و باز هم ته نشيني صورت نخواهد گرفت كه در اين حالت هم فلوكولانت نانيوني (رجوع شود به مقاله "فلوكولانت نانيوني") روند ته نشيني را امكان پذير خواهد كرد.
ذكر اين مورد نيز ضروريست كه براي استفاده صحيح از فلوكولانت بهتر است استفاده از فلوكولانت در چند مرحله ي متوالي انجام شود، به گونه اي كه به ذرات اجازه داده شود با يكديگر برخورد كنند و فلوك ايجاد گردد و اين فلوك بزرگ تر شود كه در ادامه عمل ته نشيني صورت خواهد گرفت، براي درك بهتر اين موضوع به مقاله "كاهش مصرف پلي اكريل آميد با روش تزريق دو مرحله اي" رجوع كنيد.
اگر تشكيل فلوك كامل انجام نشود، كاربرد فلوكلولانت موفق نبوده و ته نشيني انجام نمي گيرد. روند كار فلوكولانت به اين صورت است كه افزودن فلوكولانت به مايع پالپ دار موجب مي شود تا بار الكتريكي مخالف با ذرات پالپ، در مايع آزاد شود و ذرات باردار غير يكسان به سرعت يكديگر را جذب كنند و تشكيل ذرات فلوك امكان پذير گردد و به تدريج فلوك هاي كوچك تر به يكديگر پيوسته و فلوك هاي بزرگتر را بسازند. زماني كه فلوك ها به اندازه ي بهينه رسيدند زمان ته نشيني فرا مي رسد. اين امر شديدا به زمان تماس و تعداد دفعات تماس و بار الكتريكي آزاد شده توسط فلوكولانت بستگي دارد.
http://raymongostar.com
مشاوره رايگان: صفار 09121119510
نحوه عملكرد تيكنر